El fin del Mundo!

Het is alweer een tijdje geleden dat we een verhaal geplaatst hebben omdat we het te ¨druk¨ hadden met reizen ;).. Het is dus een flink verhaal geworden, ga er maar lekker voor zitten met een kop koffie of zoiets!
In de Chileense hoofdstad zijn we 2 dagen gebleven. De eerste dag hebben we de stad een beetje verkend en de tweede dag zijn we naar Parque Metropolitano gelopen. Dit park ligt op 870 meter hoogte aan de rand van Santiago. Op deze dag werden we vergezeld door Lex, een lieve mooie zwerfhond (die wij maar Lex hebben genoemd).. In het centrum begon Lex ons al te volgen, hij klom met ons mee omhoog, liep mee door het park en weer naar beneden.. als hij ons niet meer zag keek hij om zich heen en begon te piepen, we zouden hem zo mee willen nemen!

 

De volgende dag hebben we de bus naar Pichilemu genomen, wat 3 uur van Santiago af ligt. Dit touristenplaatsje aan zee trekt vele mensen in het hoogseizoen. Wij kwamen een maand later en alles lag er een beetje verlaten bij (zoals Salou in de winter of zo). Maar het was een leuk stadje en we waren hier gekomen om te gaan surfen! Fiona heeft een lesje genomen en Bart trotseerde de golven in z'n eentje. Na 2 uurtjes voel je al je spieren flink dus ff een rustpauze en daarna weer lekker het water in! Vanwege de hoge golven en de wilde zee is er een evacuatieplan; vanwege tsunamigevaar. Ook vanwege deze hoge golven komen er surfers vanuit de hele wereld naar Pichilemu gevlogen, om onder andere mee te doen aan de Quicksilver surfwedstrijden. Na een uitputtende dag besloten we dit surfstadje weer achter ons te laten en de volgende dag weer naar Santiago te gaan om daar de nachtbus naar Pucon te pakken.

Pucon ligt in het Lake District aan een prachtig meer. De hoofdattractie is de actieve Villarrica vulkaan, die wij uiteraard wilden beklimmen! Dus weer vroeg uit de veren. Om 06:00 uur moesten we bij het tourbureau zijn om onze windjassen/broeken en schoenen te passen en kregen we de uitrusting mee die we nodig zouden hebben. Met een busje met 3 gidsen en 11 touristen vertrokken we naar de vulkaan die we in +/- 5 uur moesten beklimmen. ´s Winters is dit een druk bezochte ski piste, het eerste deel van de klim kon je kiezen of je met de skilift omhoog ging of een uur klimmen. Wij waren de enige die klommen. Het was voor ons een redelijk gemakkelijke klim totdat we bij het ijs aankwamen. Wij hebben onze crampons onder onze schoenen gebonden waardoor we gemakkelijk op het ijs omhoog konden klauteren. Het laatste stuk moesten we over het lava klimmen die de eruptie van 20 jaar geleden achterliet, nu beseften we ons ook dat we nog een zeer actieve vulkaan beklommen waar de rook ook gewoon uitkomt!

Eenmaal boven hadden we een prachtige view van de omgeving met vele mooie meren en bergen. Maar het mooiste nog om te zien was de krater! Als je geluk had kun je hier lava zien stromen, dit hadden wij helaas niet maar het was toch een hele mooie ervaring.

De volgende dag hadden we een relaxter tourtje waarmee we met een busje naar de mooiste plekjes van de omgeving gingen, met als afsluiter 2 uurtjes in de hotsprings! Van de gids kwamen we te weten dat er in Pucon totaal 17 vulkanen zijn! Ook in Pucon is er een evacuatieplan, maar dan voor als er een vulkaan uitbarst! Alle inwoners van Pucon moeten dan zo vlug mogelijk naar een eiland. Tijdens een van de nachten dat wij in Pucon verbleven ging het alarm af, dan schrik je toch wel even! Maar gelukkig was er niets aan de hand en stopte het alarm al snel.

Vanuit Pucon zijn we de grens over gestoken naar San Martin de los Andes. Dit kleine dorpje aan de Argentijnse kant was bezaaid met Zwitserse chaletjes en chocolade winkeltjes. Verder niet heel veel te doen dus vlug door naar Bariloche. Ook hier zijn de Duitse en Zwitserse invloeden duidelijk zichtbaar. Hier hebben we een dag een mountainbike gehuurd en lekker door het national park gecrossed! De andere 2 dagen hebben we een beetje rustig aan gedaan, ons vervolg van de reis gepland en ons voorbereid op de 28 uur durende busreis naar El Calafate!

Het plaatsje El Calafate staat bekend om de Perito Moreno gletsjer. Dit is een enorme gletsjer van zo'n 24 km, een prachtig natuurverschijnsel! In het gezelschap van een Argentijn zijn we naar deze gletsjer gegaan en hebben we vanuit verschillende uitzichtpunten de gletsjer kunnen bekijken. Regelmatig brokkelen er stukken ijs af, die vervolgens in het water vallen. Het geluid dat hier vanaf komt lijkt wel op een donder na de bliksem.

Vervolgens hebben we een minitrekking gedaan, waarbij je eerst met een boot langs de gletsjer af vaart, en daarna met crampons onder de schoenen de gletsjer op loopt! Het zien van deze gletsjer was voor ons al echt bijzonder, maar ook nog op de gletsjer kunnen lopen maakte het tot een unieke ervaring! Om je heen zie je helderblauw ijswater dat zich in gaten samenvoegd. Na de wandeling op het ijs stond er nog een verrassing klaar; Whiskey met ijs van de gletsjer!

Vanuit El Calafate zijn we met de bus naar Puerto Natales gegaan, dus waren we weer terug in Chili! Samen met een Spanjaard en een Frans meisje besloten we voor 2 dagen een auto te huren en op die manier naar het National Park 'Torres del Paine' te gaan. Dit National Park ligt in het zuidelijkste gedeelte van de Andes en is vooral bekend door de gelijknamige gebergte ´Torres del Paine´. Om deze te bereiken moesten we 3 uur hiken, helaas moesten we 5 minuten voor het hoogste punt stoppen omdat er een meter sneeuw lag. Tot onze knieen in de sneeuw hadden we toch een mooi zicht en besloten naar een andere lookout te gaan. In totaal ruim 6 uur gehiked om vervolgens weer in onze auto naar het stadje terug te keren.

De volgende dag stond een grot, een meer met gletsjer en een mooi gebergte (the Horns) op het programma. Was vooral karren en af en toe een wandelingetje en foto´tje maken. Zo nu en dan liep er een struisvogel of lama voor onze auto, gelukkig niets aangereden. Al met al veel gezien in de 2 dagen!
Hierna zijn we weer verder gegaan naar Punta Arenas. Ons doel was om pinguins te spotten maar we wisten dat dit moeilijk ging worden omdat de pinguins al naar het warme noorden waren getrokken. Maar toen we aankwamen bleek er een kleine kolonie keizer pinguins in de buurt te zitten en we konden een groep vormen om ze te gaan spotten! Het was echt vet om deze beesten in het wild te zien!

Nu zijn we weer de grens over gestoken naar Ushuaia in Argentinie. Het is al een hele stempel verzameling geworden in onze paspoorten! Maar Ushuaia is de meest zuidelijke stad ter wereld en word ook wel el fin del mundo (het einde van de wereld) genoemd. Hier verblijven we nog tot de 14e en om ons een 60 urige busreis te besparen hebben we maar een vliegticket gekocht naar Buenos Aires!
De laatste weken tikken weg, maar we hebben nog veel mooie dingen in het vooruitzicht, maar dat zie je wel weer in het volgende verhaal!

Adios amigos!