We hebben weer 2 leuke tourtjes achter de rug en willen deze weer graag met jullie delen!
De eerste was een relaxt dag-tourtje, waar we met 3 jongens uit Peru en een gids de Gran Sabana gingen verkennen.. In een 4WD gingen we naar enkele watervallen waar we lekker konden zwemmen en van de zon konden genieten. Op weg naar deze watervallen vertelde de gids ons over de ´Slapende Indiaan´ die over de Gran Sabana waakt. Deze indiaan is zichtbaar vanuit meerdere uitzichtpunten, wanneer je goed naar de rotsen kijkt.
Maar de hoofdattractie waarvoor we hier zijn is de 6 daagse trekking naar mount Roraima, die de volgende dag op het programma stond! Die avond hadden we nog een briefing over wat ons te wachten stond de komende 6 dagen. Zo kregen we onder andere te horen dat je met een schoffel op pad moest om ´chocolate´ te maken, een ander woord voor de grote boodschap. Uiteraard zijn er tijdens de trekking nog veel grapjes over gemaakt.
Tijdens de trip was er geen mogelijkheid om iets te kopen, dus moest er voor 6 dagen eten mee, hiervoor waren er porters (mensen die spullen dragen). Het drinkwater moesten we uit riviertjes en watervallen halen, het werd dus echt survivallen! Verder hadden wij ook een eigen porter gehuurd om onze 16kg aan kleren/slaapzakken/matjes te dragen gezien we geen idee hadden wat te verwachten van deze klim en hoe zwaar het zou worden.
Om 08:00 uur moesten we ons bij het tourbureau melden. Wij, samen met nog 7 andere touristen, 3 porters en een gids waren klaar voor het avontuur. Wij bleken de enige te zijn die een porter voor persoonlijke spullen had gehuurd, wat achteraf een heel verstandige keuze was! Onze groep bestond uit 3 (zingende) Brazilianen, een koppel uit Venuzuela, een jongen uit Uruguay en een Japanner.. Een erg gezellige groep bleek al snel, waarmee we ons goed hebben vermaakt. Fiona blij dat ze niet het enige meisje was, en meteen een klik met het meisje uit Venezuela.
De eerste dag stond een redelijk gemakkelijke wandeling op het programma, 12 km met maar enkele klimmetjes. ´s Avonds bij het kamp aangekomen even met de voetjes omhoog, tenten opzetten, eten en snel genoeg in onze slaapzak voor onze welverdiende nachtrust. Op de tweede dag moesten we naar een kamp aan de voet van de berg, ook weer een tocht van 12 km.. Om daar te komen moesten we 2 snel stromende rivieren over steken, waarvan de bodem zeer glibberig was en de rotsen/stenen niet allemaal even stevig op de bodem lagen. Gelukkig was dit zonder problemen verlopen en zijn we aan het eind van de dag gewoon bij ons kamp aan gekomen.
De derde dag moesten we aan de grote klim beginnen, maar deze liep wat vertraging op doordat Bart die nacht ziek was geworden. Gelukkig na wat goede zorg van Fiona en wat medicijnen ging het weer redelijk waardoor we gewoon door konden gaan!
De klim duurde in totaal 4.5 uur met hindernissen in allerlei vormen. Het was niet meer mogelijk een stap te zetten zonder te kijken waar je je voeten neerzette. Het was erg glad allemaal, dus vaak trokken we onszelf omhoog aan de bomen die er langs het pad stonden. Ook moesten we over rotsen en stenen een waterval beklimmen waarbij enkele stenen zo los lagen dat ze omlaag rolden na het zetten van een stap. Wel gevaarlijk voor degene die achter je liep, een kwestie van afstand houden dus! En op één gedeelte moesten we onder een waterval door (hier kwamen we pas boven achter, wij dachten dat het gewoon hard regende..) Boven aangekomen konden we kiezen of we nog 1,5 uur wilden hiken naar een onbezet ¨hotel¨ (soort overdekking van steen/grot) of het kamp gewoon opzetten zonder beschutting.. We kozen voor optie 2.. Al snel nadat het kamp op gezet was begon het non-stop te regenen waardoor iedereen een beetje opgesloten zat in z´n tentje.. Omdat het zo hard en lang regende begonnen de tentjes te lekken en werd alles vochtig en koud, dit was dus even afzien! De volgende ochtend was het gelukkig weer droog en konden we naar de rand van de Roraima om van het uitzicht te genieten.. Wat super mooi was, ook omdat na enkele minuten de wolken op kwamen, maar de top was boven de wolken dus je keek uit over een ¨witte jungle¨!
Na het ontbijt hebben we ons kamp verplaatst naar een dichterbij net vrij gekomen ¨hotel¨, wat betekende dat we een wat confortabelere nacht zouden hebben! We waren er al voor gewaarschuwd, maar ´s nachts werd het echt super koud en dan is een beetje beschutting van wat rotsen wel welkom!
Nadat het nieuwe kamp weer was opgezet gingen we de top verkennen! Vanaf de grond lijkt de top vlak, maar eenmaal boven moet je flink klimmen en springen om op verschillende plekken te komen.. Verder zijn zijn er op de top vele rotsformaties waar vanalles in te zien is zoals een vliegende schildpad, olifant, indianen, gezichten etc. Je kunt hier zo creatief in zijn als je maar wilt.. ;)
De 5de dag ging een zware worden, hierin moesten we namelijk dezelfde afstand afleggen die we in dag 2 en 3 samen hadden afgelegd.. Een flinke afdaling dus, waarbij je jezelf constant tegen moet houden om niet per ongelijk van de berg te rennen.. Toch verliep dit gedeelte voor ons soepel, gezien het feit dat wij geen 15 kilo op onze rug hadden en sommige van de anderen wel...
De ochtend op dag 6 was voor de meesten een zware ochtend. Spierpijn, blessures, vermoeidheid, maagkrampen; iedereen had wel ergens last van! Na een langzame start hadden we het tempo er weer in en hebben we het laatste stuk afgelegd. Dit bijna zonder te stoppen, gezien het voor ons teveel energie kostte om steeds op de rest te wachten en daarna weer op te starten om verder te lopen. Bij de ´finish´ cola en een warme maaltijd als beloning, en tegen het eind van de middag weer terug naar Santa Elena. Hier hebben we afscheid genomen van de anderen en zijn we op tijd gaan slapen.
De planning is om morgen de nachtbus naar Ciudad Bolivar te pakken. De tickets kunnen we echter morgenvroeg pas halen gezien er schijnbaar vaak bussen kapot gaan en ze verkopen daarom pas tickets als ze zeker weten dat de bus er ´s avonds is.. Vanuit Ciudad Bolivar gaan we de Salto Angel Falls bezoeken, een 3 daagse tour. Dit schijnt weer een mooi tourtje te worden, we zullen zien!
Adios!
Wat een mooie verhalen en wat een avontuur zeg.
BeantwoordenVerwijderenOok de foto's zijn super. Geniet er nog van samen. Groetjes Linda Meeuws
Hallo Fiona en Bart,
BeantwoordenVerwijderenThomas was creatief bezig geweest, hij zag namelijk aapjes op de foto! Stella & Julia vroegen zich af op welke foto hij de aapjes zag..
Klinkt wel stoer, die tocht door de Jungle! Maar wij zijn vooral jaloers over het feit dat jullie een personal assistent in kunnen huren daar! ;-)
Geniet er maar lekker van, wij kijken uit naar jullie volgende verhaal!
Kusjes van de zusjes ( een ook van grote broer).
Wederom een supergaaf verhaal en hele mooie foto's!! Jullie hiken nogal wat meer dan ons hier ;) Veel plezier nog!
BeantwoordenVerwijderenGr Davy
Wauw, wat een prachtig verhaal weer! Geweldig wat jullie allemaal meemaken. Nog veel plezier!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Hetty
Ha Fiona en Bart,
BeantwoordenVerwijderenSUPER-TROTS ben ik op jullie, de wandelingen,op de stevige klimpartijen en afdalingen en alle avonturen die jullie ondernemen ! Dank voor de mooie foto s!
Liefs mam xx