Van Colombia naar Ecuador!

Hee allemaal!

Zoals we in ons vorige verhaal al aangaven zijn we 6 Februari vanuit Cartagena (Colombia) op pad gegaan naar een moddervulkaan, ook wel Vulcán de Lodo El Totumo. Deze vulkaan ziet eruit als een miniatuurvulkaan met warme modder in plaats van lava.. Een echte toeristenattractie, bleek al gauw. Bij aankomst bleek het kleine modderbad in de vulkaan helemaal volgepropt te zitten met toeristen. Wel een leuke ervaring, zo´n modderbadje. Het is moeilijk jezelf te bewegen in de modder en het is onmogelijk de bodem proberen aan te raken met je voeten gezien je blijft drijven.. In het modderbadje nog 2 andere Nederlanders leren kennen waar we ´s avonds gezellig wat mee hebben gedronken in het historisch centrum van Cartagena.

De ochtend daarna zijn we doorgereisd naar San Gil. Deze stad staat bekend als ´adventure hoofdstad´ van Colombia. De hoofdactiviteit is wildwaterraften in de Rio-Suarez. Op onze eerste dag in San Gil stond het water echter te hoog in deze rivier, waardoor het raften te gevaarlijk is en daarom niet door kon gaan. Als alternatief zijn we gaan hydrospeeden in de Rio Fonce, een wat rustigere rivier en daardoor geschikt voor hydrospeeden, ook wel bodyraften. Bij hydrospeeden lig je op een bodyboard en laat je jezelf mee stromen met de stroming en stroomversnellingen terwijl je met je flippers probeert te sturen. Enkele keren een ´flipover´ gemaakt, je board slaat om doordat het water er onder klapt en de kunst is dan om 360 graden te draaien en weer op je board terecht te komen:)

En ´s middags op naar de volgende activiteit: Caving in Cueva de la Vaca (Cow´s cave). Schijnbaar was er ooit eens een koe in deze grot gevallen, vandaar de naam. Samen met een gids zijn we de grot in gegaan om vervolgens door de grot te kruipen en soms stukjes zwemmen. Wij als lange Nederlanders hebben regelmatig op moeten letten onze hoofden niet te stoten..

Op dag 2 in San Gil bleek het water in de Rio Suarez helaas nog net te hoog, dus daarom samen een scooter gehuurd om de omgeving te verkennen. In de ochtend zijn we op pad gegaan naar de watervallen in de buurt en in de middag zijn we naar het nabij gelegen dorpje Barichara geweest. Een vredig dorpje met een mooie cathedraal uit de 18e eeuw. Daarna op de scooter terug naar San Gil, wat onderweg mooie uitzichten opleverde vanwege de bergen en het uitzicht op de stad. Nog net even tijd om naar de botanic garden te gaan, ook wel het ´Parque Natural El Gallineral,´ gelegen aan de rand van de stad.

De volgende dag waren we van plan door te reizen naar Bogotá, tenzij het raften door zou gaan.
En we hadden geluk, het water had het juiste level bereikt! Samen met wat Engelsen, Australiers en een Fransman het bootje ingestapt, nadat ruim een half uur uitleg te hebben gehad over onder andere de ´safety-position,´ de houding die je aan moet nemen als je uit de boot valt tijdens het raften.. Het raften was super!! Er waren 2 rapids bij die level 5 waren, het moeilijkste/wildste wat haalbaar is met raften. De boot kwam nog 1 keer vast te zitten, maar gelukkig hoefden we er dit keer niet uit te springen;) Zie hieronder het ´super professionele´ filmpje van onze raft-avonturen!

´s Avonds met het Australisch koppel uit eten geweest en nog wat gedronken buiten op het plein. Gezien er niet echt leuke bars in San Gil zijn hangt iedereen rond op het plein en hangt er best een gezellig sfeertje.
De dag erna werd het tijd door te reizen naar Bogotá, waar we veel goede verhalen over hadden gehoord van andere reizigers. Bogotá is een levendige stad, wat niet gek is met zo´n 8 miljoen inwoners!
In Bogotá zijn we naar een uitzichtpunt gegaan waarbij je een prachtig uitzicht over de stad hebt. Met een trein over een stijl spoor zijn we omhoog gegaan naar dit uitzichtpunt, om enkele uurtjes later met een kabelbaan weer omlaag te gaan.

Vervolgens zijn we het centrum in gegaan en zijn we naar 2 musea geweest. Het eerste is het Botero museum, een bekende Colombiaanse artiest (Fernando Botero) die zichzelf vooral bezig hield met schilderen, maar ook met beeldende kunst. We hebben dubbel gelegen om zijn schilderijen, hij schilderde namelijk alles en iedereen zeker 3 keer zo dik als in de werkelijkheid. Verder hingen er schilderijen van andere schilders, zoals Picasso.


Ook zijn we naar het politiemuseum geweest, waar we een privé rondleiding kregen. Wat vooral naar voren kwam was hoe ze in het verleden drugsbaron Pablo Escobar hebben uitgeschakeld, zo staat o.a. zijn Harley met gouden onderdelen in de vitrine. Ook valt ons op dat Colombia druk bezig is met de strijd tegen de drugs. Op straat kan de militaire politie je vragen je tas te openen zodat ze deze kunnen doorzoeken, en ook tijdens bureizen vinden er vaak controle´s plaats waarbij ook backpacks en koffers doorzocht worden.


Op 14 Februari zijn we naar het dorpje Zipaquirá gegaan om de zoutcathedraal te bezoeken. In het verleden was dit een zoutmijn, die nu is omgebouwd tot cathedraal. Omdat het vroeger voor de mijnwerkers erg gevaarlijk was daar te werken, was het geloof voor hen erg belangrijk. In de zoutcathedraal is de weg van de kruisiging van Jezus uitgebeeld door middel van grote kruisen en andere standbeelden.

In de middag hebben we het goudmuseum in Bogotá bezocht, ook wel het ´Museo del Oro.´ Veel goudstukken die vanuit de pre-historische culturen in Colombia zijn overgebleven; van enorme neusringen tot allerlei soorten beeldjes om het rijkdom te uiten.

Verder kan het weer in Bogotá vlug omslaan.. Tijd voor ons dus om de lange broeken, vesten en dichte schoenen uit de tassen te halen!

Dinsdag 15 Februari stond er een lange busreis naar Quito (Ecuador) op het programma, waar we 10:00 uur ´s ochtends aan begonnen. Vanuit Bogotá naar de grens zou zo´n 22 uur duren, na de grensovergang zou het nog zo´n 5 uur naar Quito zijn met de bus. Helaas ging de bus kapot rond half 1 ´s nachts, en hebben we tot half 7 ´s ochtends op een andere bus gewacht. Na een busreis van bijna 32 uur kwamen we rond 17:00 uur ´s avonds pas in het grensdorpje aan. Daar hebben we toen maar een hostel gezocht omdat we het niet zo´n goed idee vonden ´s nachts in Quito aan te komen. De dag erop weer met frisse moed verder, en in Quito aangekomen. We hebben er inmiddels alweer enkele dagen opzitten in Quito en zijn onder andere naar de Otavalo markt geweest. De Lonely Planet plaatste deze markt op nummer 2 van alle highlights van Zuid Amerika, vandaar dat we afgelopen zaterdag op deze markt te vinden waren! Vooral leuk is dat er veel cultuur te zien is op deze markt, door de originele klederdracht van de verkopers.

Zondag zijn we naar het historische centrum van Quito gegaan, waar het gezellig druk was en waar streetperformers hun werk doen. Vooral bij de straatmuzikanten met panfluiten blijven wij vaak even hangen. Daarnaast waren er nog enkele optredens in verband met de carnaval, al wordt dat hier (helaas) niet groots gevierd. Op straat loop je het risico met waterballonnen bekogeld te worden, maar er lopen vooral veel kinderen rond met spuitbussen met schuim. En vooral de hele kleine kinderen slaan de toeristen niet over.. Ook in Quito hebben we een uitzichtpunt met behulp van een kabelbaan opgezocht, voor een mooi uitzicht over de stad.

Daarnaast hebben we een bezoekje gebracht aan La Mitad Del Mundo, letterlijk het midden van de wereld. De evenaar dus. Er is een museum waarbij je experimenten kunt doen die met de locatie te maken hebben. Doordat de aarde draait wordt er kracht op uitgeoefend. De gids liet ons het effect hiervan zien door middel van een experiment met een wasbak. Hij liet deze leeglopen precies op de evenaar; het water stroomde eruit zonder draaiingen. Vervolgens verplaatste hij de wasbak naar de zuidelijke kant van de evenaar en liet hij hem opnieuw leeglopen. De draaikolk die in het water ontstond, draaide er rechtsom uit. Vervolgens verplaatste hij de wasbak naar de noordelijke kant van de evenaar. De draaikolk die vervolgens ontstond, draaide linksom..
Op de evenaar wordt dus geen kracht uitgeoefend, ook dit zagen we aan hand van een experiment.
We werden uitgedaagd om een niet gekookt ei op een spijker te laten balanceren. Belangrijk was dat je je ene voet links van de evenaar zette, en de andere voet rechts ervan om een goed balans te hebben.
Fiona had het ei na 15 seconden al op de spijker staan, en bij Bart duurde het maximaal een minuut. Bij deze hebben we een nieuw diploma binnen, we zijn nu beide ´Egg Master!´
Bij het volgend proefje moesten we over een lijn lopen die gelijk stond aan de evenaar. Met je armen gespreid, duimen omhoog en ogen dicht moest je over deze lijn lopen. Dit was vrij lastig doordat het noordelijk halfrond je naar het noorden trekt en het zuidelijk halfrond je naar het zuiden trekt..

Jullie allemaal nog een fijne carnaval! Aláááf!